แมคเครื่องเดียวก็เสียวได้ #สลัมโปรเจค
ขอยกทวีตจากที่เคยพล่ามไว้ จะได้เป็นระเบียบ
-----------------------------------------------------------------------
ขอพร่ามเรื่องงาน #สลัมโปรเจค ในหน้าที่ฝ่ายเทคนิคหน่อย กะจะเขียนบล็อกแต่กลัวอู้เลยทวีตเก็บไว้ก่อน
พล่าม ไม่พร่าม โด่ว...
ในงานรับหน้าที่เป็นฝ่ายเทคนิค มีหน้าที่เปิดไฟล์หนังที่จะฉาย คอมที่ใช้ก็เป็นน้องแมคบุ๊คคู่ใจนี่แหละที่เอาไว้เปิด
เวลาเสียบแมคบุ๊คกับโปรเจกเตอร์(ผ่านอแดปเตอร์และสาย vga) ก็ขึ้นจอได้เลย สะดวกกว่าวินโดวส์มาก ไม่ต้องกดปุ่มอะไรอีก
สามารถตั้งค่าได้ว่าจะให้โปรเจกเตอร์เป็นจอที่สอง หรือให้ก๊อปปี้จอของน้องแมคบุ๊คเรา(Miror) ซึ่งเลือกอันหลังเพราะควบคุมง่ายกว่า เสถียรกว่า
ทีนี้พอเรากดอะไร เลื่อนเมาส์ที่ไหน จอโปรเจกเตอร์ก็จะโชว์ตามด้วย ก็เลยมีคนที่ทำหน้าที่เปิดปิดโปรเจกเตอร์ด้วย ซึ่งจะรู้คิวกันว่าตอนนี้เปิดน้า..ตอนนี้ก็ปิดน้า แต่บางคิวที่นอกจากเปิดหนังไปเรื่อยแล้ว เช่นสลับเครื่องเปิดกับรุ่นน้อง หรือเปิดจอตอนแสดงดนตรีสดก็ต้องแจงคิวให้ดี ไม่งั้นพลาด
ลืมบอกไปว่าเมื่อแมคเข้าโหมดฉายโปรเจกเตอร์แล้ว notification ที่มุมขวาบนจะหยุดทำงาน
...แต่อย่าเพิ่งวางใจบางโปรแกรม เพราะแม่มก็เด้งขึ้นมาอยู่ดี เช่นโปรแกรม Day One ที่เอาไว้เขียนไดอารี่มันเด้งขึ้นในวันงานจริงตอนห้าทุ่ม(กำลังฉายหนังเรื่องสุดท้ายพอดี) เพราะผมตั้งออโต้ทุกคืนห้าทุ่ม แต่ยังดีที่ปิดทัน pic.twitter.com/hwexM7yUN8
ฉะนั้นคราวหน้าต้องปิดโปรแกรมอื่นๆเผื่อพลาด
โปรแกรมที่ใช้เปิดหนังเป็น QuickTime Player และ iTunes เอาไว้เปิดเพลงโดยการยัดลิสต์
ในงานจัดเรียงไว้สองลิสต์ ลิสต์แรกเปิดเพลงไว้โหลดคนเข้างาน ลิสต์สองไว้เปิดในงานตั้งแต่พิธีเปิดยันจบงาน
อีกอย่างที่ช่วยชีวิตไว้ก็คือระบบ Expose ของ Mac OSX ที่เปิดหลายๆจอในเครื่องเดียวได้
สเต็ปที่ใช้ในงาน เปิดไฟล์หนัง > cmd+f > เลื่อนจอกลับมาจัดการอย่างอื่น > เลื่อนกลับไปไฟล์หนังเตรียมกด Space bar เพื่อกด Play
สรุปแล้วการใช้แมคตัวเดียวกับงานใหญ่ในสาขาก็ยังลื่นไหลได้อยู่ ซึ่งคนใช้ก็ต้องศึกษา ลองผิดลองถูกกันไป (พูดเข้าข้างคนเดียวนะแหม่)
ที่จริงก็มีเครื่องรุ่นน้องอีกเครื่อง แต่อันนั้นใช้สำหรับการแสดงของรุ่นน้อง ก็เลยให้น้องตั้งเครื่องสแตนบายไว้
อัพเก็บไว้หน่อย ในงานไม่มีภาพถ่าย(คนเบื้องหลังก็งี้ ฮือออ) (ภาพจากอาจารย์แอ๋ว) (คนที่ชูนิ้วคือผมเอง) pic.twitter.com/k1pwnIU6I9
// ตัดจบ นอนได้แล้ว //
-----------------------------------------------------------------------
ขอพร่ามเรื่องงาน #สลัมโปรเจค ในหน้าที่ฝ่ายเทคนิคหน่อย กะจะเขียนบล็อกแต่กลัวอู้เลยทวีตเก็บไว้ก่อน
พล่าม ไม่พร่าม โด่ว...
ในงานรับหน้าที่เป็นฝ่ายเทคนิค มีหน้าที่เปิดไฟล์หนังที่จะฉาย คอมที่ใช้ก็เป็นน้องแมคบุ๊คคู่ใจนี่แหละที่เอาไว้เปิด
เวลาเสียบแมคบุ๊คกับโปรเจกเตอร์(ผ่านอแดปเตอร์และสาย vga) ก็ขึ้นจอได้เลย สะดวกกว่าวินโดวส์มาก ไม่ต้องกดปุ่มอะไรอีก
สามารถตั้งค่าได้ว่าจะให้โปรเจกเตอร์เป็นจอที่สอง หรือให้ก๊อปปี้จอของน้องแมคบุ๊คเรา(Miror) ซึ่งเลือกอันหลังเพราะควบคุมง่ายกว่า เสถียรกว่า
ทีนี้พอเรากดอะไร เลื่อนเมาส์ที่ไหน จอโปรเจกเตอร์ก็จะโชว์ตามด้วย ก็เลยมีคนที่ทำหน้าที่เปิดปิดโปรเจกเตอร์ด้วย ซึ่งจะรู้คิวกันว่าตอนนี้เปิดน้า..ตอนนี้ก็ปิดน้า แต่บางคิวที่นอกจากเปิดหนังไปเรื่อยแล้ว เช่นสลับเครื่องเปิดกับรุ่นน้อง หรือเปิดจอตอนแสดงดนตรีสดก็ต้องแจงคิวให้ดี ไม่งั้นพลาด
ลืมบอกไปว่าเมื่อแมคเข้าโหมดฉายโปรเจกเตอร์แล้ว notification ที่มุมขวาบนจะหยุดทำงาน
ฉะนั้นคราวหน้าต้องปิดโปรแกรมอื่นๆเผื่อพลาด
โปรแกรมที่ใช้เปิดหนังเป็น QuickTime Player และ iTunes เอาไว้เปิดเพลงโดยการยัดลิสต์
ในงานจัดเรียงไว้สองลิสต์ ลิสต์แรกเปิดเพลงไว้โหลดคนเข้างาน ลิสต์สองไว้เปิดในงานตั้งแต่พิธีเปิดยันจบงาน
อีกอย่างที่ช่วยชีวิตไว้ก็คือระบบ Expose ของ Mac OSX ที่เปิดหลายๆจอในเครื่องเดียวได้
สเต็ปที่ใช้ในงาน เปิดไฟล์หนัง > cmd+f > เลื่อนจอกลับมาจัดการอย่างอื่น > เลื่อนกลับไปไฟล์หนังเตรียมกด Space bar เพื่อกด Play
สรุปแล้วการใช้แมคตัวเดียวกับงานใหญ่ในสาขาก็ยังลื่นไหลได้อยู่ ซึ่งคนใช้ก็ต้องศึกษา ลองผิดลองถูกกันไป (พูดเข้าข้างคนเดียวนะแหม่)
ที่จริงก็มีเครื่องรุ่นน้องอีกเครื่อง แต่อันนั้นใช้สำหรับการแสดงของรุ่นน้อง ก็เลยให้น้องตั้งเครื่องสแตนบายไว้
อัพเก็บไว้หน่อย ในงานไม่มีภาพถ่าย(คนเบื้องหลังก็งี้ ฮือออ) (ภาพจากอาจารย์แอ๋ว) (คนที่ชูนิ้วคือผมเอง) pic.twitter.com/k1pwnIU6I9
// ตัดจบ นอนได้แล้ว //
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น