ระหว่างที่รอเขา : Galaxy Cooper

แบตโทรศัพท์ที่เสื่อมไปทุกวัน กำลังเรียกร้องหาไฟมาประทังชีวิต ผมในฐานะที่เป็นเจ้านายมันก็ต้องป้อนน้ำป้อนข้าวกันหน่อย ก็เลยเสียบสายชาร์จเข้ากับคอมครับ

ตุดุ๊ง..(เสียงเริ่มชาร์จ)
ตือดือดึ่ง..(เสียงเตือน)
ตุดุ๊ง..
ตือดือดึ่ง..
ตุดุ๊ง..
ตือดือดึ่ง
ตุ.
ตือดือดึ่ง..

ไอมือถือเฮงซวยเอ๊ยยยยยยยยยยยย !! รูชาร์จจะหลวมอะไรกันนักกันหนาฟร่ะ

ครับ ไอที่บ่นมาข้างบนก็เลยเป็นที่มาของบล็อกตอนนี้นี่เอง

นับๆดูแล้วเจ้า Galaxy Cooper เครื่องนี้ก็มีอายุจะสามปีแล้ว เป็นสมาร์ทโฟนแอนดรอยด์เครื่องแรกของผมเลย
ตอนหาข้อมูลเพื่อจะซื้อมือถือเครื่องใหม่ ก็มีเจ้ารุ่นนี้นี่แหละที่เข้าตา ซึ่งรุ่นนี้ก็ขายมาสักระยะหนึ่งแล้ว
ไปอ่านรีวิวมา เขาบอกว่าข้อเสียคือเมมภายในเครื่องมันน้อยเท่าจิ๋มมดเอง
180MB กับ 4GB ในมือถือปีนี้นี่ต่างกันลิบลับเลย
ตอนนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็ซื้อมาใช้ๆ แฮปปี้กันไป

... แต่ที่จริงคิดผิดถนัด ...

หลังจากลงแอปโน่นนี่นั่นไปนานๆเข้า(พ้นระยะเห่อแล้ว) มือถือก็เริ่มเตือนว่าเมมน้อยแล้วนะ (ต่ำกว่า 20MB ก็เตือนหล่ะ)
sms ก็เข้ามาไม่ได้ ต้องลบแอปที่ไม่จำเป็นออกไป

ยังดีที่ตอนนั้นได้รู้จัก app2sd ที่สามารถย้ายแอปลงการ์ดได้ ก็เลยช่วยได้เปราะนึง
แต่เมื่อได้ลอง root และทำวิธีการอื่นๆอย่างเช่น link2sd ชีวิตนี่แฮปปี้ขึ้นเยอะ
แถมการได้ลงรอมแปลกๆ ใหม่ๆ ก็ทำให้ชีวิตดูอู้อ้าขึ้นมาเยอะ

แล้วกราฟชีวิตของมันก็ดรอปอีกครั้ง

ผมมือซนไปลง MIUI แต่บอร์ดมือถือพัง ถามในพันทิปก็ช่วยอะไรไม่ได้ ก็ต้องส่งซ่อมกันใหญ่
พอเครื่องใช้งานได้ก็ root ไม่ได้หล่ะ ชีวิตดรอปเลย
ยิ่งแอปใหม่ๆหนึ่งปีที่ผ่านมาก็อ้วนบานเบอะอย่างกับตุนไก่ทอดไว้ที่บ้าน
แอปที่มีก็เริ่มร่อยหรอลงไปทุกวันๆ
จนตอนนี้ก็มีแค่ไม่กี่แอปหล่ะ

ต้นปีนี้ก็เลยตั้งใจไว้ว่าต้องหาเครื่องใหม่แล้วหล่ะ

" ใกล้หมดเวลาเจ้าแล้วหล่ะคูเปอร์ "

Old Blog : Android App ใน Galaxy Cooper ที่ผมคู่ควร